تاريخچه
هزاران سال پيش باد تنها منبع انرژي بود كه اجازه مي داد بشر مسافت هاي طولاني را روي دريا از مديترانه تا اقيانوس اطلس بپيمايد و امكان توسعه تمدن بين نقاط مختلف دنيا فراهم گردد، از اين رو بادباني كليد توسعه تمدن در نواحي مديترانه محسوب مي شود و قدمت ورزش بادباني به سابقه قايقراني ، كشتيراني وتاريخ تمدن بشر بر مي گردد. اگرچه قايق هاي بادباني اوليه ، وسايل كوچك ساخته شده از درختان با يك تكه پارچه يا لباس برافراشته بر بالاي آن بود ، اما امروزه با پيشرفت چشمگير تكنولو‍ژي به قايق هاي پيچيده و سازمان يافته و سريع در دريانوردي تبديل شده است.
سه عامل اصلي در بادباني موج ، باد و قايق است و هوشياري و درك درست از اين سه عامل موقعيت هاي متفاوت ، شرط مهم موفقيت است.
ورزش قايقراني سابقه اي 70 ساله در ايران دارد. در آن زمان با حضور انگليسي ها در جنوب ايران اولين باشگاه قايقراني در مسجد سليمان تأسيس شد. 50 سال قبل نيز اولين باشگاه قايق هاي بادباني تحت عنوان ” يات كلاب ” در آبادان راه اندازي شد.
قايق بادباني قايقي است كه عمدتاً با نيروي باد حركت مي كند و از اين نظر گونه اي ناو بادباني است. اين قايق ها بسته به نوع بادبان هاي آن نام هاي مختلفي دارد. قايق هاي بادباني عمدتاً در قايقراني تفريحي و ورزشي به كار مي رود ، هر چند كه كاربرد هاي نظامي ، پژوهشي و تجاري نيز دارد .
مسير مسابقات قايق هاي بادباني اكثراً در دريافت و هدف اصلي اين است كه ورزشكاران به شكل يك مثلث مسير مسابقه را در كمترين زمان و با كمترين امتياز منفي طي نمايند . مسير مسابقه با بولر هاي شناور بزرگ مشخص شده است . در مسابقات از قايق هاي بادباني استاندارد استفاده مي شود. در اين قايق ها ، بادبان سطحي است كه براي استفاده از نيروي پيشرانش باد به كار مي رود . بادبان معمولاً از پارچه يا ديگر منسوجات ساخته مي شود و بيشتر در دريانوردي به كار مي رود.
برگرفته از وب سایت فدراسیون قایقرانی
